ระแวดระวังโรคจากที่สาธารณะ (ไทยโพสต์)

          ไม่ จำเป็นต้องให้มีโรคระบาด อย่างไข้หวัดนก หรือ ไข้หวัด 2009 แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็น ห้องน้ำสาธารณะ ตู้โทรศัพท์สาธารณะ หรือแม้แต่สระว่ายน้ำสาธารณะ ก็มักจะมีผู้คนมาก หน้าหลายตาแวะเวียนไปใช้บริการเป็นจำนวนมาก  และด้วยจำนวนคนที่มากมายก่ายกองนี่เอง  สถานที่เหล่านี้จึงกลายเป็นแหล่งสะสมเชื้อโรคติดอันดับต้น ๆ

เชื้อโรคจากโทรศัพท์สาธารณะ

          ตู้โทรศัพท์สาธารณะ เป็นสถานที่ที่เราสามารถรับเชื้อได้โดยตรงจากการสัมผัสเชื้อโรค เชื้อที่เราจะได้พบเจอในตู้โทรศัพท์สาธารณะ คือ

          เชื้อไข้หวัดทั้งหลาย ซึ่งถ้ามีน้ำมูกแล้วน้ำมูกไปติดอยู่ที่ตัวเครื่องรับโทรศัพท์ หรือบริเวณรอบ ๆ ตู้โทรศัพท์  หากเชื้อเหล่านี้ยังมีชีวิตรอดอยู่หลายชั่วโมง และผู้ใช้โทรศัพท์เหล่านั้น ไปสัมผัสจับต้องสารคัดหลั่งดังกล่าวแล้วนำมาป้ายโดนจมูกก็มีโอกาสติดเชื้อ ได้

          วัณโรค ซึ่งตามทฤษฎีแล้วจะไม่ติดจากการสัมผัสในการใช้โทรศัพท์ แต่จะเกิดการติดเชื้อได้จากการไอหรือจาม ซึ่งจะได้รับเชื้อโดยการสูดหายใจเข้าไปโดยตรง

          เชื้อเริม ติดต่อจากการสัมผัสโดยตรง ซึ่งถ้าผู้ป่วยเริมมีแผลอยู่แล้วไปใช้โทรศัพท์ เมื่อคนที่มาใช้โทรศัพท์คนต่อไปไปจับต้องเชื้อไวรัส แล้วใช้มือขยี้ตาหรือป้ายโดนปากโดนน้ำลาย ก็มีโอกาสที่จะติดเชื้อเหล่านั้นได้

          หูด เป็นเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งที่สามารถติดต่อได้จากการสัมผัสโดยตรง เพราะฉะนั้นผู้ใช้บริการโทรศัพท์สาธารณะก็จะมีโอกาสติดเชื้อนี้ได้

          โรคแอนแทรกซ์ เป็นโรคที่สามารถติดต่อได้ง่าย  ซึงเคยมีข่าวว่าคนอเมริกันได้รับจดหมาย และสัมผัสโดนสปอร์ของเชื้อโรคแล้วเป็นโรคนั้นได้ ถ้าได้ไปสัมผัสโดยตรงหรือสูดหายใจเอาสปอร์ที่อยู่บริเวณนั้นเข้าไป ก็มีอาการเป็นโรคได้ง่าย ๆ

          อย่างไรก็ตาม โอกาสในการติดเชื้อจากการใช้บริการของโทรศัพท์สาธารณะนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ  แต่ต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่างด้วยกัน ขึ้น อยู่กับปริมาณเชื้อว่ามีปริมาณมากหรือน้อย และเชื้อดังกล่าวที่อยู่ในบริเวณนั้นตายไปแล้วหรือยัง ซึ่งขณะนี้ยังไม่มีรายงานว่า มีผู้ป่วยติดเชื้อจากการใช้โทรศัพท์สาธารณะ ส่วนใหญ่ถ้าเป็นไข้หวัดก็จะติดจากบุคคลอื่นที่เป็นหวัดอยู่แล้ว ซึ่งอาจจะติดจากเพื่อนร่วมงาน จากบุคคลใกล้ตัวหรือโรงภาพยนตร์ที่มีผู้คนแออัด

          ฉะนั้น การป้องกันการติดเชื้อจากโทรศัพท์สาธารณะ คือ ระหว่างการใช้โทรศัพท์ อย่าใช้มือป้ายตา ป้ายปาก ป้ายจมูก ระวัง! ไม่นำกระบอกโทรศัพท์มาแนบปากจนเกินไป และให้รีบล้างมือทันทีหลังจากใช้โทรศัพท์แล้ว  เพราะเชื้อเมื่อออกมาจากตัวผู้ป่วยแล้ว ยังอยู่ได้หลายชั่วโมงหรือเป็นวัน


เชื้อโรคจากห้องน้ำสาธารณะ

          การใช้บริการห้องน้ำสาธารณะ มีความเสี่ยงในการติดโรคได้เช่นกัน เพราะห้องน้ำสาธารณะส่วนใหญ่ไม่ค่อยสะอาด และมีโอกาสที่จะติดโรคได้ เช่น เริม ซึ่งพิสูจน์ยากว่าติดต่อจากการใช้บริการห้องน้ำสาธารณะ เพราะโรคนี้จะติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นส่วนใหญ่ ถ้าผู้ใช้บริการห้องน้ำสาธารณะมีแผลเริมอยู ถ้าเป็นแผลเปิดและเมื่ออีกคนเข้าไปใช้ต่อทันที  ก็มีสิทธิ์ที่จะติดเชื้อได้ นอกจากนี้ยังมีเชื้อโรคอื่น ๆ เช่น อหิวาตกโรคหรือไข้รากสาด ถ้าคนที่เข้าห้องน้ำถ่ายอุจจาระแล้วไม่ได้ล้างมือให้สะอาด เกิดมีอุจจาระปนเปื้อนบริเวณมือ เมื่อมือไปจับก๊อกน้ำหรือจับลูกบิด 

          คนที่ไปจับต่อมาแล้วไปสัมผัสโดนปากหรือน้ำลายก็มีโอกาสได้รับเชื้อเช่นกัน ยิ่งหากเป็นห้องน้ำสาธารณะที่มีทั่วไปในกรุงเทพฯ หลาย ๆ แห่งจะสกปรก ไม่มีน้ำให้ราด ไม่มีกระดาษชำระหรือแม้แต่ถังทิ้งกระดาษชำระ ฉะนั้นจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษด้วย

          การ ป้องกันการติดเชื้อจากห้องน้ำสาธารณะ ในปัจจุบันคนส่วนใหญ่ใส่ใจกับสุขภาพอนามัยมากขึ้น รู้จักล้างมือและชำระล้างสิ่งสกปรก หรือเชื้อโรคจากร่างกายก่อนที่จะมาสัมผัสกับส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย การขยี้ตา หรือจับปาก จับจมูก ต้องล้างมือให้สะอาดเรียบร้อยก่อนก็จะช่วยป้องกันการติดเชื้อได้

          แม้จะเป็นสถานที่ที่อุดมไปด้วยเชื้อโรคมากมาย  แต่หากเราสามารถที่จะป้องกันตนเองจากเชื้อโรคเหล่านี้ได้  ปัญหาที่กล่าวมาคงจะไม่เกิดขึ้น